1986 Çernobil felaketi Orta Avrupa’daki ormanların çehresini son deklare değiştirdi.
Çam ağaçları tehlikesi nedeniyle öldü ve kızıl rengi geri döndü; bu da ””” adını aldı. Kızıl Orman ‘ Fidanların yeniden yetişmesi alanı için. Bitkiler Hariç Tutma Bölgesi’ndeki terk edilmiş binalara sızarak bir ortam yarattı. Görüntülerartık insanlar kolektif ruhuna yerleşmiş durumda.
Hayvanlar da katıldı yeniden diriliş: Felaketten bu yana geçen yıllarda yaban domuzu, geyik ve karaca bölümlerinin yanı sıra daha nadir vaşak, bizon ve kurt türleri de hızla arttı.
Ancak Ukrayna’daki bölgeden ortaya çıkan şaşırtıcı görsellerin herkes bildiği halde, bu dünyanın radyoaktiviteyle dolu iç yaşam hakkında çok daha az şey biliniyor.
Bilim insanları Çernboylu hayvanlarının ne kadar sağlıklı olduğu konusunda büyük oranda bilgi sahibi değil. Ve özellikle bir paradoks yıllardır onları şaşırtıyor: neden yaban domuzugünlük geyik gibi diğer türlerden çok daha mı radyoaktif?
Artık daha hassas ölçümler, Viyana Teknoloji Üniversitesi ve Hannover Leibniz Üniversitesi’ndeki araştırmacıların bu “bilmeceyi” seçmelerine olanak sağladı.
yeni bir kağıtÇevre Bilimi ve Teknolojisi dergisinde yayınlanan güncel raporda, bunun üzerine felaketten önceki nükleer silah testleri ve domuzların belirli bir yer mantarına olan tutkusu ile ilgili olduğu açıklanıyor.
Yaban domuzlarındaki radyoaktivite şaşırtıcı derecede yüksek kaldı
Kazanın ardından, yüksek radyoaktif hastalık nedeniyle insanların yerel mantarları ve yabani hayvan etlerini yemeleri engellendi.
Geyik ve karacaların kirlenmesi beklendiği gibi azaldı. Ancak izlenen radyoaktivite seviyeleri yaban domuzuSciDaily’nin raporuna göre şaşırtıcı düzeyde yüksek kaldı.
Bugüne kadar, bölgesel bölgelerdeki bölgelerden elde edilen bazı yaban domuzları, hala yasal limitlerin önemli miktarda örnekleri üzerinde salma kısıtlamaları bulunmaktadır.
Sezyum-137, bu örneklerde kullanılan temel radyoaktif izotoptur. Yaklaşık 30 yıllık bir yarı ömre sahiptir; bu, 30 yıl sonra kalıcılığın bozulduğu anlamına gelir.
Gıdanın radyasyona maruz kalması genellikle hızlı azalır çünkü sezyum o zamandan bu yana çok uzun süre dayanır. Çernobil– tarafından yıkandı yağmur suyuveya süreleri sürülür, böylece bitkiler ve hayvanlar tarafından aynı başlangıç miktarlarında emilmeyi bırakır.
Yani yarı ömürlerden sonra çoğu gıda numunesi orijinal sıcaklığının bulunduğu bölgeden çok daha azını sergiler.
Ancak Baviyera yaban domuzu etindeki seviyeleri neredeyse 40 yıl sonra neredeyse sabit kaldı; oranına göre fizik yasalarını çiğniyordu.
Yaban domuzlarının radyoaktifliği neden yüksek?
Bu gizemi çözmede yardımcı olmak için, TU Wien’den Profesör Georg Steinhauser, domuzlardaki radyoaktivite kararının kökenini ve sırrını çözmeyi başardı.
Leibniz Üniversitesi Hannover’deki İnorganik Kimya Enstitüsünde ve TU Wien’deki TRIGA Atominstitut Merkezi’nde araştırmasını yürüten Dr. Bin Feng, “Bu mümkün çünkü farklı radyoaktif izotop kaynakları farklı fiziksel parmak izlerine sahip” diye açıklıyor.
“Örneğin, yalnızca sezyum-137’yi değil, aynı zamanda çok daha uzun yarı ömre sahip bir sezyum izotopu olan sezyum-135’i de serbest bırakıyorlar.”
Bu iki tür sezyumun oranı nükleer olaya bağlı olarak dağılmıştır. Sezyum-135’in görünümünde ilerleme (tespit edilmesi çok daha zor), araştırmacıların domuzlarının farklı bir dönemdeki izlerini taşımalarını görmesine yardımcı oldu: nükleer1960’ların silah testleri yapıldı.
Sonuçlar, Orta Avrupa’daki sezyum-137’nin toplam yaklaşık yüzde 90’ının Çernobil’den geldiğini, ancak yaban domuzu numunelerindeki oranın çok daha düşük olduğunu gösterdi. Bunun yerine, yaban domuzu etindeki sezyumun büyük bir kısmı, bazı örneklerde yüzde 68’e kadar, nükleer silah testlerine kadar uzanıyor.
Ama yine soru şu: Neden?
Bunun kökeninde geyik mantarları var
Eski atasözünün dediği gibi, ne yersen osun. Araştırmacılar, domuzlarda nükleer silah testi dönemi salgınının yaygınlığını ve satışlarıyla çoğaldılar.
Hayvanlar özellikle geyik mantarlarına (yer altında yetişen ve kazıp çıkardıkları mantarlara) meraklıdır. Ve radyoaktif sezyum bunların içinde birikiyor çocukların mantarlarıuzun bir gecikmeyle.
Georg Steinhauser, SciDaily’ye şunları söylüyor: “Sezyum topraktan aşağıya doğru çok yavaş hareket ediyor, bazen yılda yalnızca bir milimetre kadar.”
Bu nedenle 20-40 santimetre derinlikte bulunan geyik mantarları Çernobil’de ortaya çıkan sezyumu ancak şimdi yapamıyor. “Eski”den sezyum nükleer silahlarÖte yandan çalışmalar bir süre önce oraya ulaştı.
Tarçınla sarılmış badem ezmesi toplarına benzetilen mantarlar, sonunda çürüyen sezyumun çifte darbesine maruz kaldı.
Steinhauser, “Tüm bu etkileri toplarsanız, geyik mantarlarının ve ardından domuzların radyoaktivitesinin neden yıllar boyunca bakımı sabit tutularak açıklanabilir” diyor.
“Çalışmamız, doğal ekosistemlerdeki değişimlerin ne kadar karmaşık olabileceğini gösteriyor” diye ekliyor, “ama aynı zamanda ölçümleriniz yeterince doğruysa bu tür bilmecelerin cevaplarının bulunabileceğini de kesin olarak gösteriyor.”
Bu faktörlerin göz önünde bulundurulması, yaban domuzu etindeki yasaklanan birkaç yıl içinde önemli ölçüde piyasaya sürülmesi beklenmiyor.
Bu çiftçiler için kötü haber olabilir. Yaban domuzları bazı sistemler daha az avlanıyor; bu nedenle muhtemelen devam eden radyoaktivitenin onlara daha az çekici hale getirmesi. Ve aşırı nüfus çoğu zaman hasara neden oluyor tarımve ormancılık.